आयुष्यात बऱ्याच वेळी गोष्टी खूप साध्या असतात पण आपण विसरून जातो.........1} गोष्ट खूप छोटी असते हो....
तुम्ही गाडीतून जातांना, न उतरता रस्त्यावरच्या माणसाला एखादा पत्ता विचारला तर बऱ्याचदा तो मिळतच नाही, पण उतरून जर, दादा पत्ता सांगता का ? असं विचारलं, तर काहीतरी हिंट नक्कीच मिळते....
गोष्ट खूप छोटी असते हो, पण करायची.
स्टेशनवर तुम्हाला सोडायला आलेल्याला, घरी पोचल्यानंतर तुम्ही फोन केला नाही, तर फारसं बिघडत नाही, पण फोन केला, तर नातं नक्कीच जुळतं...
गोष्ट खूप छोटी असते हो, पण करायची.
अंधारात तुम्ही कधी पाय अडखळुन पडलात, तसाच मागचाही पडू शकतो. तिथेच थोडं थांबून मागच्याला सावध केलं, तर अंधारातही त्याचे डोळे बोलतात....
गोष्ट खूप छोटी असते हो, पण करायची.
आपापलं सामान घेऊन तर सगळेच रेल्वेचा दादर चढतात. पण त्याही वेळी एखाद्या आजीचा हात धरून तिला मदत केली तर, तिने घट्ट धरलेला हात आपली आई आठवून देतो....
गोष्ट खूप छोटी असते हो, पण करायची.
घंटागाडीत तुमचा कचरा घेणारा तुम्हाला रोजच भेटतो. कधी त्याला ग्लोव्ह्ज द्यायचे. कधी skin चं मलम देऊन टाकायचं...
गोष्ट खूप छोटी असते हो,पण करायची.
कमी जागेत बाईक पार्क करतांना तिरक्या स्टॅंडवर न लावता, सरळ स्टॅंडवर लावून मागच्यालाही थोडी जागा ठेवली, तर त्याचं thank you ऐकायला मस्त वाटतं....
गोष्ट खूप छोटी असते हो, पण करायची.
किराणा दुकानाच्या गर्दीत, तिने घेतलेल्या सामानाचा ढीग पाहणाऱ्याने त्या ताईची पिशवी आपण धरून ठेवली, तर सामान नीट ठेवणं तिला सोप्पं जातं.
माणसा-माणसांतील निष्कारण असलेली बंधनं गळून पडतात...गोष्ट खूप छोटी असते हो, पण करायची!*
2} होतंअसंकधीकधी...!!
खूप महत्वाच्या मीटिंग मध्ये असतो आपण...
बऱ्याच वर्षांनी अचानक एका जवळच्या मित्राला आठवण येते आपली....
इच्छा असूनही कॉल उचलू शकत नाही आपण...
संध्याकाळी घरी आल्यावर आठवण येते...
परत कॉल करावा तर बोलायला विषय नसतो आपल्याकडे...
टाळतो आपण कॉल करायचा....
त्याचा दोन दिवसानंतर मेसेज येतो...
'तुझ्या ऑफिस बाहेर होतो...
भेटलो असतो...'
जुन्या आठवणी काढत बसतो आणि मन रमवतो त्यातच..
स्वतःला खोटं खोटं समजावत...!
होतं असं कधी कधी....!!!
🍁🍁🍁
कडक उन्हात सिग्नलला बाईक उभी असते आपली...
रस्त्याच्या कडेला एक वृद्ध जोडपं असतं मागत लोकांना...
माया,कणव दाटून येते मनात आपल्या...
'कसं आपल्या आई वडिलांना लोक असं वाऱ्यावर सोडत असावेत??'
पाकिटात हात जातो...
शंभराची नोट लागते हाती...
व्यवहार जागा घेतो ममतेची...
समोरचा म्हातारा ओळखतो... बदलतो...
"दहा दिलेस तरी खूप आहेत पोरा..."
तो सुटका करतो आपली पेचातून...
आपल्याच नजरेत आपल्याला छोटं करून...
होतं असं कधी कधी....!!!
🍁🍁🍁
दिवाळीचे पाहुणे असतात जमलेले...
आज कामवाली येणार की नाही याची धाकधूक असते...
तिच्या असण्याने आपण किती निवांत आहोत याची जाणीव होते अशा वेळी...
दुपारची जेवणे उरकून गप्पा रंगात आलेल्या असतात...
ती येते...
काम आटोपते...
तिच्या मुलांना राहिलेली बासुंदी द्यावी का ह्या संभ्रमात असताना, कामवाली एक डब्बा देते हातात आपल्या...
चिवडा लाडू असतो त्यात...
"तुम्ही दर वेळा देता... आज माझ्याकडून तुम्हाला..."कोण श्रीमंत कोण गरीब', हा विचार सोडत नाही पिच्छा आपला...*
होतं असं कधी कधी....!!!
🍁🍁🍁
ढाराढूर झोपेत असतो उन्हाळ्याचे गच्चीवर...
आई उठवते उन्हं अंगावर आल्यावर...
अंगात ताप असतो तिच्या...
आपण सुट्टीचा आलोय घरी म्हणून उसनं बळ आणते अंगात ती...
मेसच्या खाण्याने आबाळ होत असेल म्हणून चार दिवस होईल तेवढे जिन्नस पोटात आणि उरलेले डब्यात भरून येतात आपल्यासोबत...
दिवस उलटतात...
वडिलांचा एके रात्री फोन येतो...
"काम झालं असेल तर आईला एक फोन कर... आज तिचा वाढदिवस होता..."
कोडगेपणा म्हणजे हाच तो काय...!
चडफडत facebook च्या virtual मित्राना केलेले birthday विश आठवतात.....
लाजत तिला फोन करतो...
"आमचा कसला रे या वयात वाढदिवस? तू जेवलास ना?? तब्येतीला जप बाबा..."
ती बोलते...
कानात गरम तेल ओतल्याचा भास होतो...
अश्रूंचा मुक्त वावर होतो डोळ्यांतून...
काहीतरी खूप खूप दूर जातंय आपल्या पासून असं जाणवत राहतं...!!
खरंच, होतं असं कधी कधी....!!!